ŠOKANTNO: Svjedoci pričaju kako su se Srbi poigravali životima Albanaca, ubio sam 50 ljudi, moramo broj dovesti do 100

Istaknuto prisustvo OVK u opštini Vučitrn, natjeralo je Srbe na najstrašniji način da uzvrate civilima, ubivši oko 120 nevinih Albanaca. Dana 27. marta 1999. ili približno tog datuma, srpske snage započele su paljenje kuća u gradu Vučitrn i paljenje glavne džamije u gradu. 2. maja 1999. napali su brojna sela sjeveroistočno od grada Vučitrna, piše kosova.info.

Tekst se nastavlja ispod reklame

Seljani su deložirani, a mnoge kuće, prodavnice i verski objekti potpuno su spaljeni. Seljane su, zajedno sa ljudima koji su ranije raseljeni iz drugih naselja u opštini Vučitrn, Srbi naterali da formiraju kolonu od oko 20.000 ljudi koji su putovali cestom za Gryka e Studimes, prema gradu Vučitrnu.

Tokom noći sa 2-3 maja 1999, srpske snage su maltretirale, pretukle i ubile približno 104 Albanca i otele ih. Hiljade Albanaca u ovoj koloni naselili su vojnici u zemljoradničkoj zadruzi u blizini grada Vučitrna.

Odvajanje žena od muškaraca

Dana 3. maja 1999. godine, muškarci su se odvojili od supruga i djece. Ženama, djeci i starijima naloženo je da odu u Albaniju, a jedan broj muškaraca prisiljen je voziti vozila koja su prevozila žene, djecu i starce do granice s Albanijom.

Srpske snage prevezle su stotine albanskih vojnika iz poljoprivredne zadruge u zatvor u selu Smrekonica. Nakon nekoliko sedmica zatočenja u nehumanim uslovima, gdje su pretučeni, mučeni i ubijani, mnogi od ovih muškaraca prevezeni su u selo Žur i prisiljeni da pređu u Albaniju, piše syri.net.

Shukri Gërxhaliu je rekao da je bio deo kolone Albanaca koja je pala u ruke Srba. 2. maja 1999. konvoj se polako kretao sjeverno od grada Vučitrna, a “Srbi” su granatiranjem konvoja gurnuli na jug.

Kao rezultat ovog granatiranja, mnogi ljudi u koloni su ranjeni i umrli. Video je kada su ti vojnici ubili čoveka. Skriven u svom traktoru, Gërxhaliu je čuo dvojicu “vojnika” kako razgovaraju o broju žrtava koje su tog dana ubili. Jedan od “vojnika” rekao je da je ubio oko 50 ljudi, dok je drugi dodao da moraju nastaviti ubijati dok ne dosegnu 100.

Kada su se “vojnici” približili vozilu u kojem se skrivao Gërxhaliu, on i njegov zet odlučili su da pobegnu. Iskočili su iz prikolice. Gërxhaliu je pao na telo svog rođaka Haki Gërxhaliua, koji je ranije ubijen. Kasnije je njegova supruga rekla Gërxhaliju da je neke članove porodice, koji su bili u traktoru ispred njih, “policija” odvukla i ubila.

Kolona ljudi odvedena je u poljoprivrednu zadrugu koja je imala nekoliko hangara. Albanci koji su bili dio kolone koju su granatirali Srbi sakrili su tijela članova svoje porodice u traktore.

Mučenje u zatvoru Smrekonica

U zatvoru Smrekonica muškarci su pretučeni. Albanac Sabit Kadriu priznaje da je držan oko 20 dana u prenatrpanoj ćeliji; prva dva ili tri dana nisu mu davali ni hranu ni vodu.

Sabit Kadriu je procijenio da je taj broj prešao oko 2.000 zatvorenika, koje je policija redovno tukla. U jednom slučaju, dok su bili u zatvoru, zatvorenici su preuzimani iz zatvora i odvoženi kamionima na dve različite lokacije u Mitrovici.

Kadriuovu grupu odveli su u Tehničku školu, gdje su ih pretukli pripadnici i policijski kadeti. Kadriu je ušao u učionicu, gde su ga dvojica “Srba” u civilu počela ispitivati ​​i optuživati ​​da je član OVK i da NATO-u daje tajne podatke. Kada je Kadriu porekao bilo kakvu vezu sa OVK, jedan od Srba je ustao i počeo da ga tuče, preteći da će ubiti njegovu porodicu.

Potom je odveden u teretanu gdje je premlaćivanje nastavljeno. Kasnije tog popodneva, zatvorenici su poslani natrag u zatvor Smrekonica. Ujutro 23. maja 1999. godine, Kadriu i drugi poslani su u Albaniju.

Sahranjivanje leševa od strane OVK

Shukri Gërxhaliu je posvjedočio da su se nakon bijega iz kolone 2. maja, on i njegov zet vratili u Sllakofc, koji je bio spaljen. Nakon toga, otišli su na Gornje studije, do mesta gde su se dogodila ubistva u koloni, i tamo su stigli 3. maja 1999. Prisutni su bili pripadnici OVK koji su pomagali u sahranjivanju mrtvih.

Iz leševa koje je tada vidio, Gërxhaliju se činilo da je većina iz neposredne blizine pucala u glavu. Većina su bili muškarci, ali bilo je i pet ili šest žena. Džafa je posvjedočio da su tijela oko 115 ljudi ubijenih u konvoju 4. maja sahranili lokalni civili uz pomoć pripadnika OVK.

Izvedena je masa dokaza u vezi sa ubistvom nekoliko članova porodice Gërxhaliu, uključujući i nekoliko dece, u Studimama i Poshtme 31. maja 1999. Nakon ubistva svoje rodbine, Gërxhaliu je odlučio da pobegne u Crnu Goru. zajedno sa ostatkom porodice.

Ekshumacija leševa od strane Francuza

Francuski forenzički tim pripremio je izvještaj koji je pokazao da postoje dva groblja.Prema izvještaju, groblje L1, koje je bilo manje od njih, imalo je mnogo grobova, od kojih je 17 bilo svježe. Svaka od ovih 17 grobnica bila je pojedinačna grobnica koja je bila obilježena drvenom pločom s imenom žrtve. Izgleda da je groblje pod nazivom L2 otvoreno kasnije.

Imala je 102 tijela, od kojih je 76 ekshumirano. Na groblju L2 leševi su zakopani u masovne grobnice sa po četiri do šest leševa u svakoj grobnici. Masovne grobnice su iskopane u obliku rovova, a leševi su postavljeni jedan do drugog i u većini slučajeva imali su drvene ploče s imenima poginulih. Francuski tim identifikovao je 84 od 93 tijela uz pomoć lokalnih seljana.